دستورالعمل های رنگ آمیزی فولاد ضد زنگ

پوشش ها باید حاوی کمتر از 50 ppm کلرید موجود باشند. بسیار مهم است که پرایمر خنثی باشد، زیرا سیستم های پرایمر مبتنی بر روی به طور گالوانیکی با فولاد ضد زنگ واکنش داده و پوشش را تخریب می کنند.

هنگام در نظر گرفتن رنگ آمیزی فولاد ضد زنگ، سوال اولیه پیش می آید: چرا در وهله اول آن را رنگ آمیزی کنیم؟
اگر انتخاب طراحی صرفا در مورد رنگ یا اهداف زیبایی شناختی باشد و فرم محصول دارای سطح صاف (یعنی ورق یا محصولات گرد) باشد، استفاده از استوک رنگی عرضه شده توسط کارخانه که به بست ها متصل شده است ممکن است گزینه ارجح باشد. این روش ساخت و ساز معمولا برای مناطق غیر تماسی مانند دیوارها یا نماها استفاده می شود، همانطور که در پرسش های متداول ASSDA 12 نشان داده شده است: فولاد ضد زنگ رنگی و طرح دار.

به طور مشابه، در ساخت و سازهای جدید، اغلب محدودیت های بازتابی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در حالی که فولادهای ضد زنگ بسیار صیقلی بازتاب فوق العاده ای را ارائه می دهند، سطوح برجسته، مانند پانل هایی که در برج های پتروناس در کوالالامپور، مالزی دیده می شوند، ظاهری روشن با بازتاب کمتر ارائه می دهند.

سطح پروفیل تمیز مورد نیاز است

با این حال، اگر افزودن رنگ برای یک ساختار موجود ضروری باشد، رنگ آمیزی فولاد ضد زنگ امکان پذیر است اما نیاز به اقدامات احتیاطی خاصی دارد. برخلاف کربن یا فولاد گالوانیزه، یک لایه زیرین پرایمر با سطح فولاد ضد زنگ پیوند شیمیایی ایجاد نمی کند و نیاز به یک سطح تمیز و پروفیل برای ارائه یک کلید مکانیکی برای چسبندگی دارد. پروفایل با اچ شیمیایی امکان پذیر است، اما نگرانی های ایمنی استفاده از اسیدهای ترشی را غیرعملی می کند. پروفیل اچ نسبتا ملایم را می توان با استفاده از اسید اگزالیک به دست آورد، اما رایج ترین روش پروفایل شامل سایش یا با انفجار یا استفاده از تسمه های ساینده با شن اکسید آلومینیوم است که باید عاری از فولاد کربن باشد. گارنت برای پروفایل انفجار فولاد کربنی استفاده می شود، اما به دلیل آلودگی احتمالی این ماده معدنی طبیعی، برای فولاد ضد زنگ توصیه نمی شود.

قبل از پروفایل ساینده، سطح باید عاری از چربی و کثیفی باشد و هر گونه رنگ حرارتی ناشی از جوشکاری یا برش حرارتی باید با ترشی یا سایش از بین برود. به دلیل کشش سطحی، پوشش های مایع تمایل به عقب نشینی از لبه های تیز دارند. این امر نیاز به لبه های گرد دارد که برای فولاد کربنی رنگ شده مشخص شده است (به AS/NZS 2312.1 حفاظت از فولاد در برابر خوردگی اتمسفر با استفاده از پوشش های محافظ مراجعه کنید: بخش 3.4). علاوه بر این، اگر از لاک های نازک برای یک محیط تهاجمی برای کاهش تمیز کردن تعمیر و نگهداری در مقایسه با یک سطح ضد زنگ لخت استفاده شود، یک تار عنکبوتی از خوردگی رشته ای می تواند از لبه های برش تیز در امتداد رابط لاک ضد زنگ خزش کند.

برای پروژه های کوچک، استفاده از تسمه های ساینده با اندازه معمولی 80 شن غیر معمول نیست. اگر انفجار امکان پذیر باشد، باید پروفیل 30 تا 50 میکرومتر Ra را برای یک آغازگر بی اثر، معمولا یک اپوکسی دو بسته، با ضخامت حداقل سه برابر پروفیل برای اطمینان از پوشش اوج و پوشش بالای ضخامت مشابه یک فرمولاسیون مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش برای کاربردهای خارجی ارائه دهد.

پوشش ها را با دقت انتخاب کنید

پوشش ها باید حاوی کمتر از 50 ppm کلرید موجود باشند. بسیار مهم است که پرایمر خنثی باشد، زیرا سیستم های پرایمر مبتنی بر روی به طور گالوانیکی با فولاد ضد زنگ واکنش داده و پوشش را تخریب می کنند. سایر بازدارنده‌ها ممکن است بدون افزایش مقاومت در برابر خوردگی برای فولاد ضد زنگ هزینه‌ها را افزایش دهند. این پروفیل های ضد زنگ بسیار بیشتر از مقدار 0.5 میکرومتر Ra برای فولاد ضد زنگ بدون روکش هستند، زیرا پروفیل سطح برای رنگ آمیزی به جای جلوگیری از خوردگی فولاد ضد زنگ لخت، به چسبندگی یک پوشش زیباشناختی/محافظ است.

 

کاربرد ورق استیل

 

با فرآیند صحیح، کاربرد موفقیت آمیز رنگ بر روی فولاد ضد زنگ هم جذابیت زیبایی شناختی و هم محافظت پایدار در برابر خوردگی ایجاد می کند و طول عمر و جذابیت بصری سازه را تضمین می کند.

 


ارسال نظر درباره این موضوع


آخرین مطالب